Vaak hoor ik: ‘Hadden we dit maar eerder gedaan’

Therèse Siebenga heeft een eigen praktijk in verlies en rouwbegeleiding, waarbij ze mensen begeleidt in hun rouwproces. Sinds oktober 2023 werkt ze ook bij de Kap als Coördinator Vrijwillige Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ) en Bezoekdienst Na Partnerverlies (BNP).

Vorig voorjaar is zij als ZZP-er bij de Kap begonnen om gespreksgroepen voor nabestaanden op te zetten en te begeleiden. Door het delen van ervaringen en emoties in een groep hebben mensen het gevoel niet de enige te zijn die dit is overkomen. In de eigen omgeving voelt dat vaak wel zo. Daarnaast worden diverse onderwerpen besproken, waarbij het verlies verweven centraal staat.

Verweven in plaats van verwerken
“Ik noem het bewust ‘verweven’ in plaats van ‘verwerken’ omdat het verlies en de herinnering aan de dierbare mag blijven. Want er was liefde en dat blijft. Verdriet is de andere kant van liefde. Vaak gaat het over de vraag: hoe ga ik verder zonder mijn partner? Maar ook: Wie ben ik (nu hij/zij er niet meer is)? en Wat wil ik?”

Zelf ook partner verloren
Therèse verloor 15 jaar geleden haar eigen man. “Ik was 36, we hadden twee jonge kinderen samen. Ik had veel vragen en verschillende emoties. We waren 17,5 jaar samen geweest. Naast het rouwproces begon ook een proces van bewustzijn. Wat ik daaruit heb gehaald, wil ik anderen meegeven. Ik miste in die tijd mensen om me heen die hetzelfde hadden meegemaakt. Ik ben verschillende opleidingen gaan volgen, waaronder Verlies & Rouwbegeleiding en Coaching”.

Mantelzorger ontzorgen
Naast een eigen praktijk werkt Therèse nu bij de Kap. “Bij de Kap kan ik betekenis geven door te werken met vrijwilligers die er in de laatste levensfase voor mensen willen zijn. Dit is de belangrijkste taak die VPTZ-vrijwilligers hebben: er zijn. Aandacht geven en mensen steunen in hun laatste levensfase (of de palliatieve fase). Hierdoor kan de mantelzorger even opladen”.

Eerder in het proces betrekken
De VPTZ-vrijwilligers worden in de laatste levensfase ingezet. Dit kan overdag (een paar uur bij de zieke partner zijn) of ‘s nachts (om te waken bij degene die gaat overlijden) zijn. “Het zou mooi zijn als een VPTZ-vrijwilliger vaker dan nu het geval is eerder ingezet wordt. Het is een grote beslissing om iemand die je niet kent in huis te nemen wanneer je dierbare gaat overlijden. Het zou fijn zijn als je elkaar al eerder een beetje kent. We horen vaak na afloop: ‘Hadden we dit maar eerder gedaan.’”

Vrijwillige Palliatieve Terminale Zorg
De aanvragen voor VPTZ komen bij de Kap binnen vanuit verschillende hoeken. Via de thuiszorg, huisarts, het ziekenhuis of een familielid. “Een VPTZ-coördinator komt eerst een uitgebreide intake thuis doen. Waar is behoefte aan? Wie van de 25 vrijwilligers past het beste? Waar mogelijk komt de vrijwilliger eerst kennismaken. De vrijwilligers vinden dat zelf ook fijn. Alle VPTZ-vrijwilligers volgen eerst een opleiding, voordat ze ingezet worden.”

Bezoekdienst Na Partnerverlies (BNP)
“Bij de Bezoekdienst Na Partnerverlies bieden vrijwilligers een luisterend oor. Een keer in de twee of drie weken bezoeken ze de nabestaande bij hem/haar thuis.  Bijna alle BNP-vrijwilligers zijn ervaringsdeskundigen en hebben een dierbare verloren. Zij kennen rouw en het rouwproces. Soms gaat het om een paar gesprekken, soms is het een jaar lang. Afhankelijk wat de behoefte is van de hulpvrager.”

Gespreksgroep over partnerverlies
Overigens starten we 15 april a.s. weer een gespreksgroep over partnerverlies voor mensen tot 67 jaar. Onder begeleiding van twee ervaren vrijwillige gespreksbegeleiders organiseren we acht bijeenkomsten bij de Kap. Hier vind je meer informatie.

In haar vrije tijd
Naast haar werk heeft Therèse twee kinderen, wandelt ze iedere dag met haar hond in het bos, kampeert ze graag in de natuur, is ze aan het werk in de tuin, zit ze op salsa-les en bij een boekenclub. “Eens per 8 weken komen we bij elkaar om een boek te bespreken. Maar meestal wordt het vooral een hele gezellige avond”, lacht ze. “Ik ben geïnteresseerd in spiritualiteit en alles wat met bewustzijn te maken heeft. Het leert mij anders naar de wereld te kijken.”