‘Ik heb altijd praters in mijn auto’
Karin Rutgers (49) is sinds vier jaar vrijwilliger bij de Kap. Ze brengt mensen die slecht ter been of niet mobiel zijn van A naar B. “Het gaat voornamelijk om ouderen die naar het ziekenhuis, de podoloog of de huisarts moeten. Sowieso altijd binnen Apeldoorn, omdat dat mijn wens was. De ene week heb ik drie ritjes en dan soms een paar weken niks. Het is heel wisselend en dat vind ik juist zo leuk.”
“Ik begon bij de Kap als vrijwilliger Thuisadministratie, maar daar haalde ik te weinig voldoening uit. Als vrijwilliger Vervoer & Begeleiding heb ik bijzondere ontmoetingen en hoor ik mooie verhalen van de mensen die naast me zitten. Bovendien zijn ze altijd enorm dankbaar. Ik heb altijd ‘praters’ in mijn auto. Maar als iemand niet wil praten vind ik dat ook prima hoor. Ik woon mijn hele leven al in Apeldoorn, maar kom door de ritjes nog steeds op nieuwe plekken. Ik kom in straten en wijken waar ik nooit ben geweest”, lacht Karin.
Leuke ontmoetingen
“Soms kom ik oude bekenden tegen. Zo bleek ik laatst de moeder van een vriendinnetje van de MAVO bij me in de auto te hebben. We kwamen erachter omdat ze vertelde waar ze had gewoond en omdat ze de fotozaak van mijn vader en moeder kende. Toen was de link snel gelegd. Erg leuk was dat!
En ik heb een keer een dame naar het ziekenhuis gebracht die injecties in haar ogen zou krijgen. Ze vond dat zo spannend dat ze vroeg of ik met haar mee wilde gaan. Daar hoefde ik niet over na te denken; dat doe je gewoon. Het was bijzonder en het gaf me tegelijk een fijn gevoel. Ook al zijn de ritjes kort, je bouwt toch iets op.
Ik haal er echt voldoening uit omdat de mensen die ik rijd altijd dankbaar zijn. Ze vinden het fijn om even eruit te zijn en even hun ei kwijt te kunnen. Soms word ik na afloop nog even binnengevraagd. Zoals mevrouw Oortwijn (82) die ik vorige week naar het ziekenhuis mocht brengen. Ze had een auto-ongeluk gehad en haar man was ernstig ziek. Het is fijn om zo’n mevrouw te kunnen helpen en even een gezellig praatje onderweg te hebben.”
Meer dan een chauffeur
“Bij mensen die moeilijk ter been zijn, vraag ik altijd vooraf: ‘Wilt u dat ik meeloop naar de afspraak? Of zal ik in de wachtruimte wachten?’ Soms kan het fijn zijn dat er een paar extra oren aanwezig zijn bij een ziekenhuisafspraak. Soms is het idee dat ik in de wachtkamer zit en dichtbij ben ook voldoende. Ik heb nog nooit iemand hoeven rijden die slecht nieuws had gehad, tot nu toe was het gelukkig altijd goed nieuws.”
Hoe het werkt
Als vrijwilliger Vervoer & Begeleiding krijg je de gereden kilometers uiteraard vergoed. De Kap betaalt de kilometers van jouw huis naar de hulpvrager. De betreffende hulpvrager betaalt de kilometers van zijn/haar woning naar de afspraak (en retour). De vergoeding is 35 eurocent per kilometer. Bij de Kap kun je zelf aangeven wanneer je wel en niet beschikbaar bent, zodat we je altijd een opdracht naar wens kunnen bieden.
Foto’s door: Sjaan Dijkman