𝗝𝗼𝗼𝘀𝘁 𝗲𝗻 𝗟𝗲𝗼𝗻𝗶𝗲 𝗴𝗲𝗻𝗶𝗲𝘁𝗲𝗻 𝘀𝗮𝗺𝗲𝗻 𝗼𝗽 𝗱𝗲 𝘁𝗮𝗻𝗱𝗲𝗺

“Ik kan natuurlijk ook op de bank televisie gaan kijken, maar om dat elke avond te doen gaat voor mij al snel vervelen.” Aan het woord is Joost de Wilde. Met zijn 23 jaar is hij een van de jongste vrijwilligers bij de Kap. Joost studeerde aan de Hogeschool Utrecht en is inmiddels afgestudeerd Journalist. Om ervaring op te doen deed hij tijdens zijn studie vrijwilligerswerk bij RTV Apeldoorn en later bij lokale omroep Samen1.

Omdat hij vanwege de online lessen niet meer naar Utrecht hoefde te reizen, kwam er opeens wat extra tijd vrij. Dus dacht Joost; ik ga gewoon nog wat extra vrijwilligerswerk doen. Waarom? “Ik ben zelf gezond nu”, legt Joost uit. “Maar zo’n drie jaar geleden ging het niet zo goed met mijn gezondheid. Dan ga je nadenken: Ik kan nu nog alles doen, dus waarom dan niet één keer per week iemand helpen die het wat minder makkelijk heeft.” Via Apeldoorn Pakt Aan kwam hij bij de Kap terecht. Daar zochten ze een tandemmaatje voor Leonie, een jonge vrouw die blind is. “En dat kwam goed uit, want ik wilde graag iets fysieks doen.” “Leonie heeft haar eigen tandem. Ik zit voorop, zij zit achterop. Normaal kan een tandem al onhandig zijn, maar het feit dat Leonie blind is maakt het helemaal lastig. Als we fietsen moet ik goed opletten en alles wat ik zie doorgeven aan Leonie. Ik ben letterlijk en figuurlijk de ogen en de bestuurder van de hele fiets en dat is best een verantwoordelijkheid. Dat was echt wel even wennen.”

Lichtpuntje

Aanvankelijk fietsten Joost en Leonie door het buitengebied van Apeldoorn, maar de laatste tijd fietsen en lopen ze vooral in de directe omgeving van haar nieuwe woning. Leonie is namelijk onlangs verhuist naar het Julianakwartier, een woonlocatie van Siza voor mensen met een lichamelijk beperking. “Toen zijn we samen haar nieuwe wijk gaan verkennen. Waar zit de supermarkt? Wat is de beste route naar haar kennissen in de buurt?” “Als maatje kun je iemands lichtpuntje zijn in de week”, zegt Joost. “Leonie zegt ook regelmatig dat ze zo geniet van onze fietstochtjes en dat het haar week toch weer een stukje fijner heeft gemaakt.” Bij het Maatjesproject word je voor ongeveer een jaar aan iemand gekoppeld. Als het werk het een beetje toelaat wil Joost zeker doorgaan als vrijwilliger. “Als er een hulpvraag is in de avond of het weekend, dan zou ik daar zeker voor openstaan. Dat uurtje vrijwilligerswerk per week geeft me meer energie dan een hele avond televisie kijken.”